Dronninga stig ut

Dronninga stig ut

Morgonen er mørk frost og ein låg rød flamme i aust

Ingen andre pustarar og glatt skinande nedoverbakke

Kor langt har ein bore sitt hjarte for å enda opp i eit felt

der alt søv roleg med sverdet blankt og kaldt ved sida

Dronninga stig ut frå trea oppe i skogkanten

Dei fem skjorene hennar seg opp og ho tek eit mjukt hopp fram

Eit veldig fartøy seglar over oss som eit signal

Denne kulda er ei kappe av natt og svik

Flammen stig og fargar himmelen umenneskeleg lys

Fingrar av dag føler seg nølande fram over frostvegane

Har du eit spørsmål å verna om bør du koma deg i hus

Det er ei svarlaus verd som okkuperer alle områda kring føtene

Helge Torvund 

ur diktsamlingen Alt er høy (2007)